کد تخفیف 10% web10 ویژه خرید از وب سایت

تری پلی فسفات سدیم : کاربردها، خواص و نکات مهم در استفاده

تری پلی فسفات سدیم : کاربردها، خواص و نکات مهم در استفاده
آنچه در این مقاله خواهید خواند:

تری پلی فسفات سدیم یک ماده اولیه شیمیایی است که به عنوان یک افزودنی غذایی و همچنین در صنایع دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ترکیب شیمیایی به صورت مسحوق سفید رنگ و بدون بو است.

این ماده در صنایع غذایی به عنوان یک ماده حافظه کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده می‌تواند خاصیت آب‌دوستی را در محصولات غذایی بهبود بخشد و باعث افزایش طول عمر آنها شود. همچنین، به عنوان یک ماده جداکننده و امولسیفایر در محصولات غذایی مورد استفاده قرار گیرد.

علاوه بر صنعت غذایی، تری پلی فـسفات سدیم در صنایع دیگر نیز استفاده می‌شود. به عنوان مثال، در صنایع آرایشی بهداشتی ، این ترکیب شیمیایی به عنوان یک عامل نرم‌کننده و ضد زنگ استفاده می‌شود. همچنین، در صنایع آبزی‌پروری، تری پلی فسفات سدیم به عنوان یک ماده جذب کننده آهن استفاده می‌شود.

با این حال، باید توجه داشت که مصرف بیش از حد ممکن است به برخی از افراد مشکلات بهداشتی و آسیب به سلامتی وارد کند. بنابراین، برای استفاده از این ماده شیمیایی در محصولات غذایی، مقادیر مجاز و استانداردهای بهداشتی باید رعایت شود.

مشخصات پلی فسفات سدیم

انواع تری پلی فسفات سدیم

STPP در انواع مختلفی وجود دارد، که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. در زیر به برخی از انواع تری پلی فسفات سدیم اشاره می‌کنیم:

  1. تری پلی فسفات سدیم فود گرید (Food Grade): به عنوان یک افزودنی غذایی استفاده می‌شود. از طریق بهبود خاصیت آب‌دوستی و جلوگیری از تشکیل رسوبات، این ترکیب شیمیایی به طول عمر و کیفیت محصولات غذایی کمک می‌کند.
  2. تری پلی فسفات سدیم فنارات (Fenarat): به عنوان یک ماده حافظه کننده در صنعت نانوایی استفاده می‌شود. این ترکیب شیمیایی می‌تواند خاصیت آب‌دوستی و ماندگاری نان را بهبود بخشد و از تشکیل رطوبت زیاد در نان جلوگیری کند.
  3. تری پلی فسفات سدیم فنارات آلمینیوم (Fenarat Aluminum): به عنوان یک ماده جلوگیری از تشکیل رسوبات آلومینیوم در صنایع آب‌شیرین کننده و آب‌گرم‌کن استفاده می‌شود. با جلوگیری از تشکیل رسوبات آلومینیوم، این ترکیب شیمیایی می‌تواند عمر و کارایی این دستگاه‌ها را افزایش دهد.
  4. تری پلی فسفات سدیم فنارات پنیر (Fenarat Cheese): در تولید پنیر به عنوان یک ماده جلوگیری از تشکیل رسوبات کلسیم استفاده می‌شود. با جلوگیری از تشکیل رسوبات کلسیم، این ترکیب شیمیایی می‌تواند بهبود قابلیت پخت و پخت متوالی پنیر را فراهم کند.
  5. تری پلی فسفات سدیم فنارات چربی (Fenarat Fat): در صنایع روغن‌ها و چربی‌ها به عنوان یک ماده جداکننده و پایدارکننده استفاده می‌شود. با جلوگیری از تشکیل رسوبات و ایجاد استحکام در سیستم‌های روغنی، این ترکیب شیمیایی می‌تواند عمر و کیفیت روغن‌ها را بهبود بخشد.

ساختار شیمیایی تری پلی فسفات سدیم

در این ساختار، هر اتم فسفر (P) به سه اتم اکسیژن (O) متصل شده است و زنجیره‌های پلیمری تشکیل می‌دهد. تری پلی فسفات سدیم یک ترکیب پلیمری است که شامل زنجیره‌های طولانی از واحد فسفات سدیم می‌باشد.

Na5P3O10

روش تولید STPP

این ماده شیمیایی می‌تواند به چند روش تولید شود. یکی از روش‌های معمول استفاده از واکنش بین فسفات سدیم و اسید فسفریک است. در این روش، فسفات سدیم به عنوان ماده اولیه و اسید فسفریک به عنوان کاتالیزور استفاده می‌شود. فسفات سدیم به تدریج با اسید فسفریک واکنش می‌دهد و زنجیره‌های پلیمری از تری پلی فسفات سدیم تشکیل می‌شود.

در روش دیگر، از واکنش بین فسفات سدیم و فسفات تری بوتیل استفاده می‌شود. در این روش، فسفات سدیم و فسفات تری بوتیل با هم ترکیب می‌شوند و با استفاده از کاتالیزورها و شرایط واکنش مناسب، STPP تشکیل می‌شود.

همچنین، روش‌های دیگری نیز برای تولید تری پـلی فسفات سدیم وجود دارد که ممکن است در شرایط خاصی مورد استفاده قرار گیرند.

مهم است بدانید که این توصیفات به عنوان مثال‌های عمومی ارائه شده‌اند و فرایند تولید دقیق ممکن است بسته به شرایط واکنش و اهداف مورد نظر متفاوت باشد.

مکانیسم اثر ضد خوردگی تری پلی فسفات سدیم

مکانیسم اثر ضد خوردگی تری پلی فسـفات سدیم به عنوان یک ماده ضد خوردگی ممکن است به چندین عامل مرتبط با ساختار و خواص آن برگردد. در زیر به برخی از این عوامل اشاره می‌کنیم:

  1. تشکیل لایه حفاظتی: تری پلی فسفات سـدیم می‌تواند با ترکیب با فلزات، به خصوص فلزات آهنی، باعث تشکیل یک لایه حفاظتی بر روی سطح فلز شود. این لایه باعث جلوگیری از تماس مستقیم فلز با عوامل خوردگی می‌شود و فرایند اکسیداسیون فلز را کاهش می‌دهد.
  2. جذب یون‌های فلزی: تری پلی فسـفات سدیم می‌تواند به صورت الکترون دهنده عمل کند و یون‌های فلزی را جذب کند. این جذب می‌تواند باعث کاهش تعداد یون‌های فلزی در محیط خوردگی شود و فرایند خوردگی را متوقف کند.
  3. تثبیت اکسیژن: می‌تواند با اکسیژن موجود در محیط خوردگی واکنش داده و اکسیژن را تثبیت کند. این فرایند می‌تواند باعث کاهش غلظت اکسیژن در محیط خوردگی شود و فرایند اکسیداسیون فلز را کاهش دهد.
  4. تشکیل پوشش پلیمری: در برخی موارد، این STPP می‌تواند با فلزات واکنش داده و یک پوشش پلیمری تشکیل دهد. این پوشش می‌تواند به عنوان یک لایه محافظ بر روی سطح فلز عمل کند و از تماس مستقیم فلز با عوامل خوردگی جلوگیری کند.

مهم است بدانیم که این توصیفات به عنوان مثال‌های عمومی ارائه شده‌اند و مکانیسم دقیق اثر ضد خوردگی این ماده ممکن است بسته به شرایط واکنش و ویژگی‌های فلز و محیط خوردگی متفاوت باشد.

 

این مطلب را در شبکه های اجتماعی با دیگران به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *